[The Sandman] Twisted and Twined (Desire/Dream)

Twisted and Twined

The Sandman (Comics)

— Desire / Dream —

Warning : Smut, Dubious Consent

Note : Spoiler for Netflix’s The Sandman season 1 and the comics version of Doll’s house

“นี่คือความรักใช่ไหม” หญิงสาวเอ่ยพร้อมช้อนดวงตาขึ้นมอง ไฟถนนตกต้องแววตาระริกด้วยความหวัง ขนตากระพือตามสายลมเดือนธันวาคม ขณะที่หญิงสาวอีกคนเงียบงัน มอบรอยยิ้มจืดจาง

ท่ามกลางชีวิตและหมู่ดาวลุกไหม้ บางสิ่งแตกหักแต่ไร้เสียง รอยปริแยกลุกลามเสมือนกิ่งก้านไม้บนเปลือกไข่ แสงสว่างในดวงตาวูบดับ ดำดิ่งลงในความมืดอนันต์ทั้งที่ตัวตนยังยืนอยู่บนถนนเส้นหนึ่งของลอนดอน

คุณจุดไฟแช็ก จ่อเปลวไฟปลายกระดาษมวนยาแล้วยัดมันระหว่างกลีบปากเพื่อสะกดเสียงหัวเราะ จ้องมองคู่รักจากอีกฟากถนน ฝนเพิ่งหยุดตกจึงทิ้งร่องรอยเปียกชื้นไปทั่ว หญิงสาวคนหนึ่งก้าวถอยก่อนเดินหนีไป สายใยสีร้อนแรงที่รัดรึงพวกเขาค่อย ๆ คลายออก หม่นหมอง แต่คุณรู้ว่ามันจะคุโชนขึ้นใหม่ เป็นเปลวไฟชนิดที่แผดเผาจากภายใน

ความปรารถนามีหลายโฉมหน้า กระทั่งใบหน้าที่อัปลักษณ์ยังดูดดึงลึกซึ้ง ยั่วเย้าใจไม่แพ้แรงขับกล่อมอ่อนหวาน

คุณเดินต่อไป มองหาความต้องการอันลุกโพลงพลุ่งพล่าน พวกมันระเบิดเหมือนดาวแตกดับหลายกัปกัลป์ก่อนหน้า สวยงามยิ่งยวดในยามราตรี มอบความอิ่มหนำสำราญ ทว่าท้องของคุณไม่เคยเติมเต็ม ความปรารถนาที่เจิดจ้ามักมาแล้วหายไปไวเกินจะกล่าวคำอธิษฐาน ความมุ่งมาดที่ผ่านกระบวนการครวญใคร่ต่างหากจึงดื่มด่ำยาวนานใกล้ขีดนิรันดร์ ปรารถนาดำรงอยู่ด้วยความสุขสม หล่อเลี้ยงไว้ใกล้เพียงเอื้อมแต่ไม่อาจคว้าถึง

เสียงอื้ออึงแผ่วเบาในลำคอกระชากคุณไปอีกมุมเมือง พริบตาก่อนหน้าที่มัวเมาในรสกรุ่นหวาน กระจ่างกลายเป็นภาพชายคนหนึ่งนอนบิดร่างอย่างทรมาน ความกระสันระบายริ้วผ่านแรงหอบหายใจ ในนิทราเขาทรมานด้วยความอยาก

นิมิตยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น มองดูในความมืด เขาเบือนสายตารอรับเมื่อคุณกรีดกรายเข้าใกล้ ครั้งล่าสุดที่พบหน้า พวกคุณจากลาเหมือนคู่รักที่ยืนใต้ไฟถนน แตกต่างแค่สายใยระหว่างกันมีสีฉานสว่างไสว ขึงตึง เขาจากไปพร้อมกับเปลวไฟที่สามารถคลอกคุณยาวนานร่วมศตวรรษ

“พี่ชายที่รัก” คุณยิ้มยิงฟัน “ล่วงล้ำถิ่นกันอยู่นะ”

“เขาอยู่ในความฝัน” 

“และกำหนัด” คุณนั่งลงริมเตียง เลื่อนฝ่ามือจากข้อเท้า ผ่านเนื้อหนังอุ่นมือถึงใต้ร่มผ้าแสนร้อนรุ่ม มนุษย์ในห้วงนิทราขยับริมฝีปาก แล้วเสียงครวญก็พลอดพร้อมอาการสั่นเทา

ความฝันมองแต่ดวงหน้าด้านอัปลักษณ์ของคุณ “นี่คืองานของข้า”

“เป็นงานของข้าเช่นกัน” รสแห้งผากต้องกลีบปากยามอยาก แลบลิ้นเลียได้รสเย็นแห้ง ฝันนี้มิได้ชืดชา แต่เป็นน้ำหวานเจือไอน้ำยามเช้ามืด “เราเคยทำงานร่วมกัน”

“ไม่ใช่แบบนี้”

“แล้วแบบใดกัน” คุณแนบหูบนอกมรรตัย มือบีบเค้น ปลายเล็บสะกิดเรียกหยดเหลวเอ่อ “ข้าให้สัญญาแล้วว่าครั้งถัดไป เจ้าจะห้อเลือด”

ดาราในดวงตากะพริบวาบแล้วจางหายเป็นหลุมดำ ความฝันผละหนี แต่คุณคว้าข้อมือไว้ทัน 

หากยั้งคิดคุณคงตระหนักว่าการกระทำนี้โง่เขลา แต่ปรารถนาคือสิ่งใดเล่าหากมิใช่เผลอไผลกระทำดั่งใจและอารมณ์ชั่ววูบ — มันจึงนำคุณมาถึงตรงนี้ มือลูบผ่านชุดคลุมเนื้อบาง สัมผัสกระดูกเชิงกรานของร่างฝันในอ้อมแขน ขณะที่ตัวตนถูกโอบล้อมอยู่ในดินแดนพัลวันด้วยนิมิต 

ดวงตาของเขาส่อแววตกตะลึงแค่ครู่หนึ่งก่อนคืนกลับเป็นเย็นชาห่างเหิน

คุณหัวเราะในลำคอ “เจ้าดูผ่ายผอม”

ทั้งร่างเกร็งเครียด คุณรู้สึกเหมือนกอดรูปปั้น มือจึงขยับนวดคลึงตามหน้าที่ ตามต้องการ รื่มรมย์กับผิวลื่นขาวเหมือนหิมะ ริมฝีปากสีอ่อนโค้งคว่ำ คุณไม่ได้คลาดความพยายามกอบทรายในถุงเพื่อนำมาเป่ารดเบ้าตา สัมผัสอ่อนโยนจึงแปรเปลี่ยนเป็นยึดจับ คุณจะไม่หลับก่อนลิ้มรสปรารถนาจากโพรงปาก…หรืออะไรก็ตามที่เอื้อมถึง

คุณแนบรอยยิ้มข้างใบหูของเขา กระหยิ่มยามยินเสียงสะเทือน “ให้ข้าเติมเต็มความปรารถนาสิ”

“ข้าไม่ต้องการอะไรจากเจ้า” เสียงของเขาเหมือนเถ้ายุไฟสำหรับคุณ คุณรู้ตัวช้าไปว่าอาจเพิ่งแหย่ความทรงจำเลวร้ายยามถูกจองจำ ทว่าช้าหรือเร็วก็ไม่เปลี่ยนสิ่งใด คุณสลัดความคิดหนึ่งทิ้งเพื่อน้อมรับคลื่นจำนงใหม่อย่างรวดเร็ว

“ใครต่างปรารถนาบางสิ่งเสมอ โดยเฉพาะเจ้า ความฝัน” มือขยับรีดเร้นขึ้นบนลงล่าง ชุดคลุมไหลลงเผยไหล่เปลือยให้คุณขบกัด ผิวของเขาแต่งแต้มสีชมพูอ่อนหวานมาสักพักแล้ว อีกไม่นานมันจะแดงก่ำเหมือนที่คุณสัญญาไว้

ความฝันนำคำของคุณไปตริตรอง มือเย็นสัมผัสบนไหล่แต่ดวงตาลูบไล้ใบหน้า เขานอนลงบนผืนหญ้าโดยมีผ้าคลุมดำรองรับ คุณย่อตัวลงติดตามห่มค้ำร่างเขาราวดาวสองดวงหมุนเคลื่อนเข้าหากัน ไม่มีบริวารคนใดผ่านบริเวณชายแดนฝัน คงมีเพียงบริวารสีขจีที่คุณรู้ว่าดำรงทุกแห่งหนในดินแดนนี้เป็นพยาน แต่สถานที่ไม่แพร่งพรายความลับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันมิใช่ความลับต่อใครเลย

ฝันกับปรารถนากระหวัดเกี่ยวเหนียวแน่น คุณเห็นตัวเองในความฝัน คุณถูกเอ่ยถึง ร้องร่ำ พร่ำเพ้อผรุสวาท กระทั่งเว้าวอน ความฝันเป็นแค่กระจกสะท้อนตัวคุณ แต่พี่ชายผู้น่าชังกลับครองตัวราวเหนือกว่าผู้ใด ดื้อดึง มันจึงสนุกนักกับการรบเร้ากวนตะกอน ทั้งเรื่องของหญิงมรรตัยในอดีต ในปัจจุบัน รวมถึงชายที่เขาคบหามาหลายร้อยปีคนนั้น พวกมันทั้งหมดที่มาแทนตำแหน่งของคุณผู้เคยเป็นที่โปรดปราน แต่สำหรับเวลานี้…

เล็บแหลมจิกบนหนั่นเนื้อ ยกต้นขาขึ้นแล้วจับแยกออกโดยไม่พบการต่อต้านผลักไส คุณจ้องเข้าไปในความมืดที่สิงสถิตดวงดาวสีครามกับสีเงิน มองหาพยาบาทฝาดขมแต่กลับพบอารมณ์พันละเล็กกระจัดกระจาย ตลอดมาที่รังเกียจเดียดฉันท์ได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นสิ่งอื่นโดยไม่คาดหมาย

“เจ้าเปลี่ยนไป” คุณกระซิบยิ้มเยาะ ประกบปากแล้วพบกับความมึนตึงดังคาด พวกอวดดีมักว่ายาก แต่สุดท้ายแล้วความฝันก็มักโอนอ่อนตามปรารถนา เพียงละเลียดชิมจูบจับ คุณแทรกเข้าไปในทางคับชุ่มนุ่มร้อนอย่างไม่ยากเย็น

แต่ก็ไม่ง่ายดาย

“ผ่อนคลายหน่อย พี่ชาย จะหลับฝันได้อย่างไรหากไม่ยอมปล่อยตัวปล่อยใจอย่างนี้” คุณกล่าวระหว่างขยับสะโพก จ้องดวงตาที่บีบปิดกับสีหน้าทุรนทุรายอันหาได้ยาก การเสพสุขกับเขาคือประสบการณ์ที่ต่างจากการลิ้มลองผ่านชีวิตอื่น มันไม่เพียงทะลักท้อง แต่ยังปริ่มล้นในตัวตน และผู้คนหลายล้านจะประสบสิ่งเดียวกันในความฝัน รสดำฤษณากลางห้วงน้ำหมึกเวิ้งว้าง สะเก็ดแผดร้อนที่ดิ้นรนกลางหว่างขาและเต้นตุบบนอก ฝันสังวาสคือฝันไร้ปรานี มันอาจทิ้งความปรารถนาให้ล้มลุกกลางทาง มันอาจจับจูงสุดทางก่อนทิ้งรสหวนหายามตื่น 

ทว่าคราวนี้คุณหมายมาดให้ผู้นิทราทุกคนจดจำและรู้ว่าความฝันของพวกเขาถูกสัมผัส ถูกแตะต้องโดยความปรารถนา

ลมโหมแรงในแดนนิมิต หมอกโถมท่วมเปลี่ยนกลางคืนเป็นผืนขมุกขมัว รสพีชหวานอุ่นกำจายไปทั่วเหมือนฝันถึงราตรีกลางคิมหันต์

ความฝันนุ่มนวลเหมือนสายไหมละลายบนลิ้น เสียงครางใคร่แผ่วเบาแทบไม่ได้ยิน แต่คุณได้ยินชัดเช่นลมโชนไฟ มันอ่อนโยนเหนือจริงอย่างไม่กล้าวาดหวัง เป็นฝันหวานรุนหลังกลับสู่บ้าน ตระกองเหมือนผ้าห่มและหมอนเจือกลิ่นแสงแดด

แต่คุณไม่ยอมหยุดที่ตรงนี้ เพราะส่วนหนึ่งของปรารถนาคือความโลภมิรู้จบ ส่วนที่หวานพลันฝาดขม ส่วนที่ร้อนรนลุกไหม้ เสียงร้องละเมอเหมือนกระชากพรากจากฝัน และนาทีนั้นความฝันอ้อนวอน คุณแยกยิ้มแหลมคม รู้ว่าเสียงหัวเราะตอบบาดหูเขา คุณมอบจูบแทนการเย้าก่อนหยั่งตัวลึกสุดที่ความมืดจะนำพา 

คุณมองทั้งหมดนี้ตาไม่กะพริบ

ความฝันเปลือยเปล่าขาวโพลนต่อหน้า ตัดผมสีดำกับนัยน์ตาที่ดวงดาวยังไม่กลับจากหลุมลึก คุณสัมผัสกลีบปากบวมแดงที่เผยอเล็กน้อย ผ่านแก้มตอบซีดและเกลี่ยหยาดน้ำคลอบนแพขนตา คุณไล้ปลายนิ้วอย่างซุกซนไปตามท้องแขนที่วางแบบนผืนหญ้า แนบฝ่ามือทั้งสองข้างแล้วสอดประสานปลายนิ้ว ขยับออก ขยับเข้า เสียดเสียงเปียกแฉะและสูดหายใจ ความฝันนิ่วหน้าเขม้นตาบึ้งตึง คุณฉีกยิ้มหัวเราะกังวาน

คุณหวนนึกถึงหญิงสาวใต้แสงไฟอำพันที่อิ่มเอิบด้วยความหวัง

คุณอยากเห็นความหวังแบบเดียวกันเลือนหายจากดวงตาของความฝัน