Joke's on you
DCU (Comics), Batman, Birds of Prey (2020)
— Joker / Batman —
Warning : Graphic Depictions Of Violence, Unethical Behavior, Dubious Morality, Love that is not safe or sane or healthy.
Summary : บรูซ เวย์น พบกับฮาร์ลีย์ ควินน์ โดยบังเอิญ
Note : Alternate Universe - Canon Divergence
“เธอเลิกกับเขาแล้วจริง ๆ” บรูซเปรยขึ้นโดยไม่ตั้งใจ ดูเหมือนวันนี้การกระทำของเขาจะเกินอำนาจสั่งการของสมองไปไกลโข ตั้งแต่ขัดขวางการส่งมอบอาวุธสงครามที่ท่าเรืออีสต์เอนด์เมื่อค่ำวานกระทั่งถึงการประชุมผู้บริหารที่กินเวลายืดเยื้อถึงกลางดึกคืนถัดมา ชายหนุ่มแค่ลงจากตึกเวน์ยเอ็นเตอร์ไพรซ์แล้วเดินตามสัญชาตญาณหาเครื่องดื่มคาเฟอีนมาละลายความง่วงซึม แต่กลับได้เป็นพยานฉากวิวาทระหว่างแก๊งรัสเซียกับฮาร์ลีย์ ควินน์ แทน
ไม่มีอาชญากรที่ยังหลงเหลือสติคนใดกล้าแตะต้องผู้หญิงคนนี้ แก๊งของรัธโบนไม่ใช่พวกเคลื่อนไหวโผงผางหรือกระทำเรื่องที่อาจก่อความสนใจให้พุ่งเป้ากลับมาที่ตน มีกลุ่มอำนาจมากเกินไปในเมืองนี้ แต่ที่เป็นใหญ่สุดคือโจ๊กเกอร์ ดังนั้นเมื่อโรงงานเคมีถูกระเบิด คำตอบก็คือบอนนีกับไคลด์แห่งก็อทแธมแยกทางแล้ว
และเมื่อแบล็กมาสก์ร่วงจากบัลลังก์ฝั่งตะวันออก สถานการณ์ก็เปลี่ยนไปชนิดพลิกฝ่ามือ ฮาร์ลีย์สู้จนกลายเป็นผู้เล่นอิสระ รับจ้างงานในพื้นที่สีเทา ด้วยบทบาทใหม่นี้เองแบทแมนจึงไม่รู้จะจัดการกับเธออย่างไร
แต่บรูซ เวย์น รู้ว่าเมื่อกระสุนกราดเข้าหา เขาต้องช่วยใครก็ตามให้พ้นจากระยะที่อาจถูกมันเจาะทะลวงร่าง บรูซจับแขนฮาร์ลีย์พร้อมกับเด็กสวมฮู้ดก่อนดึงเข้ามาหลบหลังบาร์ไม้
เสียงลั่นไกปืนก้องหู เศษไม้ปลิวว่อน ฮาร์ลีย์ ควินน์ กลิ้งตัวออกจากที่ซ่อน ลุกขึ้นตบไม้เบสบอลเปรี้ยงใหญ่ มีเสียงล้มตึงก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง เหลือเพียงเสียงหัวเราะเอิ้กอ้ากชอบใจ “บรูซซี่!”
เด็กสวมฮู้ดเงยหน้ามองเขา และร้องเสียงสูง “บรูซ เวย์น!”
“เฮ้ย เธอรู้จักบรูซ เวย์น แต่ดันไม่รู้จักมิสเตอร์เจเนี่ยนะ” ฮาร์ลีย์ปากอ้าตาค้าง “รอดชีวิตมาจนป่านนี้ได้ไงเนี่ย”
“ฉันใช้ชีวิตกับแม็กกาซีน” เด็กหญิงตอบฉะฉาน เธอปัดฝุ่นตรงขากางเกง ไม่มีทีท่าหวาดเกรงขณะแลกเปลี่ยนคำพูดกับตัวตลกสาว “และอยู่ให้ห่างพวกกุ๊ย”
ฮาร์ลีย์นิ่วหน้า “เจ็บนะนั่น”
บรูซนวดขมับ เขาควรรีบออกไปจากสถานที่เกิดเหตุโดยเร็วหากไม่อยากขึ้นพาดหัวข่าวของเช้าวันพรุ่งนี้ “ถ้าไม่บาดเจ็บอะไร ผมก็ขอตัว…”
“จะรีบไปไหนเล่า เพิ่งเจอกันเอง นายน่ารักจัง มากกว่าที่เห็นบนแท็บลอยด์อีก” ฮาร์ลีย์ตบเท้าขวาง “ฉันตั้งชื่อสัตว์เลี้ยงตามนายด้วยนะ”
บรูซขมวดคิ้วทั้งรอยยิ้ม “เอ่อ...ขอบคุณ?”
“แต่กระทั่งนาย เจ้าชายบนหอคอยระฟ้าก็รู้ข่าวเหรอ เรื่องของฉันดังสุดกู่เลยสินะ!”
“ทำนองนั้น” บรูซตอบ เห็นคราบเครื่องสำอางที่เปรอะเลอะบนใบหน้าสดใสนั้นแล้วก็อดเอ่ยขึ้นไม่ได้ “ยังไงก็ยินดีด้วยที่ก้าวออกจากความสัมพันธ์เลวร้ายได้”
ฮาร์ลีย์กะพริบตาปริบ “มันชัดขนาดนั้นเลยสินะ”
บรูซยักไหล่ระหว่างก้าวข้ามร่างที่นอนสลบบนพื้น “เขาดูไม่เหมือนคนที่รักใครเป็น”
ฮาร์ลีย์จุ๊ปาก “เป็นสิ ถ้านับจังหวะที่เขากระโดดลงมาช่วยฉันขึ้นจากถังเคมีก็คงพอไหว เขาน่าจะมีความรู้สึกกับฉันนิดนึง แต่รู้อะไรไหม เขามีความรู้สึกที่รุนแรงมากกับใครบางคนอยู่ล่ะ” หญิงสาวลากเสียง
บรูซเดินถึงหน้าประตูที่ไม่มีประตู กระจกแตกละเอียดบนพื้น ร้านกาแฟร้านโปรดพังพินาศ แต่ไม่เห็นผู้บาดเจ็บรายอื่น พวกเขาคงรู้สถานการณ์ตั้งแต่ที่ฮาร์ลีย์ ควินน์ ปรากฏตัวจึงหลบออกไปก่อนแล้ว ก็อทแธมไม่เคยสงบสุขเลยสักวัน
ตากวาดประเมินเส้นทางที่รถสายตรวจจะใช้ขับเข้ามารวมถึงกล้องวงจรปิดบนถนน ปากขยับเอ่ยรับส่งประโยคเมื่อสักครู่อย่างไม่ใส่ใจ “ก็อทแธมเหรอ” เพราะโจ๊กเกอร์เคยเพ้อพร่ำถึงเมืองนี้ไม่ต่างจากเทพธิดา บรูซนึกถึงใครไม่ออกแล้วจริง ๆ
“แม่เจ้าโว้ย” ฮาร์ลีย์ดึงผมหางม้าทั้งสองข้างของตัวเอง “นายก็พวกมุดอยู่แต่ในหลุมเหมือนยัยน้อง”
“อย่าเรียกฉันว่ายัยน้องนะ” เด็กสวมฮู้ดกอดอก
“ไม่สิ นายอยู่บนตึกโน่น” ฮาร์ลีย์ชี้มือชี้ไม้ “แต่ว่านะ นายไม่รู้จริง ๆ เหรอ บรูซซี่”
บรูซเหลียวหน้า “รู้อะไร”
“เขารักอยู่คนหนึ่งไง!” ฮาร์ลีย์หวีดร้อง “ไม่รู้จริงอะ?”
บรูซสบตาที่แตกพร่าและเบิกโพลง นิ่งงันไปครู่ใหญ่ หัวปวดตุบ เขาคงต้องพักงานกะกลางคืนไว้ก่อน “ไม่รู้”
ชายหนุ่มหมุนตัวเดินจากมาโดยมีเสียงหัวเราะแหลมไล่หลัง “นายล้อฉันเล่นแน่! นายรู้ว่าฉันหมายถึงอะไรพ่อเพลย์บอย!”
บรูซทำหูทวนลม มือล้วงกระเป๋าโค้ทยาว เดินหลบใต้เงาอาคารกระทั่งเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด เร่งฝีเท้าหลีกหนีจากเรื่องน่าปวดหัวและคำถามของฮาร์ลีย์ ควินน์ ให้ไกลที่สุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น